Φθινοπωρινή πεζοπορία - περιήγηση στον Υμηττό | Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2024

Πληροφορίες Περιοχής

Δυο λόγια για τον Υμηττό

Ο Υμηττός έχει υψόμετρο 1.026 μέτρα (κορυφή Εύζωνας), εκτείνεται στην Ανατολική πλευρά του λεκανοπεδίου της Αττικής και έχει θέα προς τα Μεσόγεια. Καλύπτει έκταση 80.000 στρεμμάτων και είναι συνδεδεμένος άρρηκτα με την ιστορία της Αρχαίας Αθήνας. Από τα ώριμα βυζαντινά χρόνια ο Υμηττός φιλοξένησε σημαντικά μοναστήρια με πιο γνωστή τη μονή Καισαριανής. Επίσης γνωστές είναι η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου του Κυνηγού και η μονή Αστερίου. Διακρίνεται για τη μεγάλη ποικιλία χλωρίδας και Πανίδας που το καθιστούν ένα σημαντικό βιότοπο της Αττικής. Τα τελευταία χρόνια νομοθετήθηκαν ειδικά μέτρα για την προστασία του και αποτελεί προστατευόμενο βιότοπο του δικτύου Natura 2000. Αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των κατοίκων της πρωτεύουσας που θέλουν να έρθουν κοντά στη φύση. Προσφέρεται για περιπάτους, ενώ ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος φτάνει ως την κορυφή του βουνού. Τα τελευταία χρόνια έχουν καθαριστεί και σηματοδοτηθεί διάφορα μονοπάτια, όπως τα μονοπάτια 2, 3,5 και 10.

Η χλωρίδα του όρους περιλαμβάνει περίπου 650 ταξινομικές μονάδες (είδη και υποείδη) Πτεριδοφύτων και Σπερματοφύτων, οι 54 είναι ενδημικές της Ελλάδας ενώ οι 59 προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία και διεθνείς συμβάσεις ή περιλαμβάνονται σε καταλόγους απειλούμενων ειδών.
Στο αισθητικό δάσος Υμηττού έχουν καταγραφεί περισσότερα από 40 είδη ορχιδέων, μία από τις υψηλότερες πυκνότητες ορχεοειδών της Ευρώπης αναλογικά με την έκταση, ενώ στο βουνό μπορεί να βρει κανείς και ενδημικά είδη Crocus και Centaurea.
Στον Υμηττό έχουν καταγραφεί πολλά είδη θηλαστικών, αρκετά από αυτά σπάνια και προστατευόμενα, όπως διάφορα είδη νυχτερίδων (όλα προστατευόμενα), αλεπούδες, σκαντζόχοιροι, κουνάβια, νυφίτσες, μυγαλές. Επίσης έχουν καταγραφεί 112 είδη πτηνών, τα οποία είναι επιδημητικά, μεταναστευτικά, χειμερινοί επισκέπτες και περιστασιακά εμφανιζόμενα. Ο αριθμός αυτός είναι το ¼ των ειδών που υπάρχουν στην Ελλάδα. Υπάρχουν αρκετά είδη ερπετών (όλα προστατευόμενα), ανάμεσά τους δύο από τα τρία είδη χερσαίων χελωνών που υπάρχουν στην Ελλάδα 2 είδη χελώνας, 3 είδη φιδιών, αρκετές σαύρες, πολλά είδη αμφιβίων κυρίως βάτραχοι και φρύνοι.
Περισσότερα από 60 σπήλαια και βάραθρα αναφέρονται στον Υμηττό. Πιο σημαντικό είναι το σπήλαιο Κουτούκι.

Η ιερά Μονή Καισαριανής.

Η Ιερά Μονή Καισαριανής είναι μεσαιωνική εκκλησία που κατά πάσα πιθανότητα χτίστηκε κατά τη Βυζαντινή περίοδο, περίπου στο 1100. Ανηγέρθη κατά το έθος των Βυζαντινών πάνω σε ερείπια αρχαίου ναού και εν προκειμένω της θεάς Δήμητρας από το υπάρχον δομικό υλικό του αρχαιοελληνικού ναού. Παλιά το τοπίο ήταν δενδρόφυτο γεμάτο ελιές, ενώ κοντά στην Μονή ανάβλυζε πηγή με άφθονο και κρύο νερό. Η πηγή αυτή είναι μάλλον η από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους ποιητές αποκαλούμενη «Καλλία».
Λίγο πιο πάνω από το σημείο αυτό η τοποθεσία στην αρχαιότητα ήταν αφιερωμένη στην Αφροδίτη και ονομαζόταν «Κυλλού Πήρα», σήμερα κοινώς «Καλλοπούλα». Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ιδρύθηκε Χριστιανικός ναός κοντά στην πηγή, του οποίου τα δομικά υλικά αργότερα χρησιμοποιήθηκαν στα μεταγενέστερα γύρω κτήρια. Ο σημερινός ναός κτίστηκε τον 11ο αιώνα, και είναι αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου. Γύρω από το ναό αυτό αναπτύχθηκε η περιοχή, η οποία σήμερα ονομάζεται Καισαριανή.

Λόφος Ταξιαρχών - Φραγκομονάστηρο Αγίου Μάρκου.

Μόλις 370 μέτρα νοτιοδυτικά της Ιεράς Μονής Καισαριανής, σε ένα ύψωμα με πανοραμική θέα στον Σαρωνικό βρίσκεται ένα σύμπλεγμα χριστιανικών ερειπωμένων ναών. Το συγκρότημα του «Λόφου των Ταξιαρχών», όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, προσεγγίζεται πολύ εύκολα μέσω ειδικά διαμορφωμένου μονοπατιού, που έχει ως αφετηρία τη Μονή Καισαριανής.
Οι Βενετοί του Μοροζίνη μετά την κατάληψη της Αθήνας το 1.687 μ.Χ. μετέτρεψαν το προαναφερθέν μικρό βυζαντινό παρεκκλήσι σε Λατινικό Ναό προς τιμή του Αγίου Μάρκου. Οι Αθηναίοι φαίνεται έκτοτε να εγκατέλειψαν πλήρως το σύμπλεγμα των τριών αυτών ναών, ως Λατίνων, αποκαλλώντας το έκτοτε, υποτιμιτικά, Φραγκομονάστηρο.