H πεζοπορία στη φύση ή αλλιώς hiking ή trekking, αποτελεί για το σύγχρονο άνθρωπο μια διασκεδαστική και ωφέλιμη ταξιδιωτική εμπειρία. Μια μικρή περιπέτεια που μπορεί να σπάσει τη μονοτονία της καθημερινότητας και της ρουτίνας. Και ας μην ξεχνάμε, ότι μπορεί στις μέρες μας να θεωρείται μόδα, για τους προγόνους μας όμως αποτελούσε καθημερινή αναγκαιότητα.
Μια αναγκαιότητα στην οποία η φύση έχει προβλέψει να ανταποκρινόμαστε, αφού για όσους γνωρίζουν, το ανθρώπινο σώμα είναι κατασκευασμένο κατά τέτοιον τρόπο, που του επιτρέπει να διανύει πολλά χιλιόμετρα σε καθημερινή βάση.
Δυστυχώς ο τρόπος ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, η διατροφή, η καθιστική ζωή, η διαμονή στις πόλεις, η εφεύρεση των μέσων μεταφοράς, τον οδήγησε στην εγκατάλειψη αυτής της δραστηριότητας. Το βάδισμα δεν είναι πια απαραίτητο για τους περισσότερους από εμάς. Είναι όμως αναγκαίο για το σώμα μας. Σε διαφορετική περίπτωση, το σώμα ατροφεί. Ατροφούν οι μύες, τα κόκκαλα και φυσικά οι αρθρώσεις. Αν και είναι ίσως η σημαντικότερη ανθρώπινη κινητική δραστηριότητα, δεν αποτελεί πια προτεραιότητα για εκατομμύρια ανθρώπους.
Τι εννοούμε όμως πεζοπορία στη φύση; Εννοούμε το ήπιο βάδισμα σε ένα φυσικό τοπίο όπως δηλαδή σε μια πεδιάδα, σε ένα οροπέδιο, δίπλα σε ένα ποτάμι ή μια λίμνη. Όσο όμως αναζωογονητική και αν είναι σαν εμπειρία, εντούτοις, επειδή ακριβώς συμβαίνει μέσα στη φύση, απαιτεί αυξημένη προσοχή, ετοιμότητα και εκπαίδευση. Η αποξένωσή μας από τη φύση, δημιούργησε την άγνοια για τον τρόπο που εκείνη λειτουργεί. Κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με ένα φυσικό τοπίο, είναι για παράδειγμα πολύ εύκολο να χαθεί. Οι αποστάσεις σε ένα βουνό, ξεγελούν το μάτι ενός αστού. Μια απόσταση που μπορεί να μας φαίνεται κοντινή, στην πραγματικότητα ίσως να απέχει αρκετές ώρες περπατήματος από το σημείο που στεκόμαστε.
Η θερμοκρασία επίσης στο βουνό είναι πολύ διαφορετική από ότι στην πόλη. Ακόμα και οι καιρικές συνθήκες αλλάζουν ξαφνικά και χωρίς προηγούμενες ενδείξεις. Και ας μην λησμονούμε τα ζώα της φύσης. Η φύση είναι το δικό τους σπίτι και εμείς είμαστε οι επισκέπτες. Η παρουσία μας εκεί διαταράσσει τη δική τους γαλήνη. Αν και σε γενικές γραμμές προσπαθούν να μας αποφύγουν, δεν αποκλείεται και η περίπτωση ορισμένα, τα πιο άγρια κυρίως, να αντιδράσουν επιθετικά.
Όμως η παραμονή του ανθρώπου στη φύση, εγκυμονεί κινδύνους ακόμα και για το ίδιο το φυσικό περιβάλλον. Ο άνθρωπος και η αμέλειά του, είναι η βασική αιτία πρόκλησης πυρκαγιάς. Ας μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό. Για αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σχετικά με τη μόλυνση του περιβάλλοντος ή ακόμα και την πρόκληση πυρκαγιάς. Σε κάθε περίπτωση, η αποφυγή μιας δασικής πυρκαγιάς, απαιτεί ειδική αντιμετώπιση και εκπαίδευση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η πεζοπορία στη φύση, ειδικά για άτομα που τους λείπει η εμπειρία, πρέπει να γίνεται πάντα στο πλαίσιο μιας ομάδας και υπό προϋποθέσεις. Βασικότερη προϋπόθεση είναι η παρουσία ενός εκπαιδευμένου και έμπειρου στελέχους σε μια τέτοια δραστηριότητα που θα καθοδηγεί τους υπόλοιπους. Μια άλλη προϋπόθεση είναι η αρχή της προοδευτικότητας που διέπει κάθε μορφή οργανωμένης άσκησης. Αυτό σημαίνει ότι ως αρχάριος πρέπει να ακολουθήσεις διαδρομές με μικρές απαιτήσεις. Τέτοιες είναι συνήθως διαδρομές με μικρά υψομετρικά, κυρίως ευθείες δηλαδή, όπως τα οροπέδια, μέτριας απόστασης (μέσο όρο από 8-12 χιλιόμετρα), διάρκειας (2-3 ώρες με τα διαλείμματα) και έντασης. Και φυσικά κάτω από ιδανικές, αν είναι εφικτό, καιρικές συνθήκες.
Αυτές οι πεζοπορίες, χαμηλού βαθμού δυσκολίας, θα σε βοηθήσουν να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, να παρακινήσεις το σώμα σου να προσαρμοστεί στις νέες κινητικές συνθήκες χωρίς να ταλαιπωρηθεί ή να τραυματιστεί και φυσικά να χαρείς τόσο το υπέροχο τοπίο που θα σε περιβάλλει όσο και τους συνοδοιπόρους σου στην ομάδα. Και πρωτίστως να απολαύσεις όλα τα οφέλη, για τα οποία θα μιλήσουμε σε παρακάτω άρθρο, τα οποία απορρέουν από μια πεζοπορία στη φύση.
Είναι γενικώς προτιμότερο και πιο ασφαλές να σου φανεί πιο εύκολη από ότι περίμενες μια διαδρομή παρά να υποτιμήσεις το βαθμό δυσκολίας της πεζοπορίας στην οποία επέλεξες να συμμετάσχεις.